Saopštenja

Ljudi žive i van Beograda

Da se obratim javnosti podstakla me je vest iz polovine decembra kada je usvojen budžet Grada Beograda koji će u 2021. godini iznositi impresivnih skoro 125 milijardi dinara. U ovom trenutku, bez osvrta na druga izdvajanja, kao meni najzanimljivije prokomentarisaću izdvajanje za socijalnu zaštitu koje će biti 4,4% od ukupnog budžeta.

Iznos namenjen socijalnoj zaštiti u gradskom budžetu usmerava se, između mnogih drugih korisnika navedenih u skromnom obrazloženju budžeta, i na jednokratnu pomoć nezaposlenim porodiljama koje žive u Beogradu i to u iznosu od 5.000 dinara na koje će nezaposlene porodilje imati pravo već od 1. januara sledeće godine.

Hajde da probamo da raščivijamo šta to u praksi znači? Nažalost, iz obrazloženja budžeta koji je prosleđen odbornicima uoči rasprave ne može se zaključiti o kom je iznosu reč, kao ni o kom broju porodilja se tačno radi. Opravdano sumnjam da ova vest mnogo lepše zvuči u novinskom naslovu nego u praksi, a posebno ako uzmemo u obzir naša prethodna saznanja da najveći broj nezaposlenih porodilja ili onih koje imaju manje od 18 meseci vezanog radnog staža, tj. onih koje su zaposlene na crno ili rade u sivoj zoni, živi van Beograda.

Pitam se, koliko drugi gradovi i opštine, s obzirom na višestruko manje opštinske i gradske budžete u odnosu na budžet Grada Beogarada, mogu da pomognu svoje nezaposlene porodilje i da li uopšte mogu?

Uz duboko razumevanje zašto budžet glavnog grada mora biti veći u odnosu na ostale gradove i opštine, postavljam pitanje zašto ova jednokratna pomoć nije sa gradskog prešla na republički nivo i zašto Ministarstvo za rad i socijalna pitanja nije istu ovakvu jednokratnu podršku usmerilo na sve nezaposlene porodilje, a ne samo na one koje srećom žive na teritoriji glavnog grada? Možda ne znate, ali žive ljudi i van Beograda.

Tatjana Macura,
osnivačica Udruženja “Mame su zakon”